Waar corona in 2020 de wereld compleet overviel, leerden we er in 2021 op een andere manier mee omgaan. Chantal Klingzing (VIG) en Hermien Klunder (ZOCO) blikken terug op hun ervaringen afgelopen jaar op locatie Dubbelsteyn.

“In 2020 voelde je je soms echt machteloos. Cliënten die wegvielen. Collega’s die uitvielen. Je wilt het veranderen, iets doen, maar dat lukte niet. In 2021 was het gelukkig een stuk stabieler. De heftigheid nam af. Door de vaccinaties stabiliseerde het onder bewoners. Maar tegelijkertijd nam de besmettelijkheid toe en vielen veel collega’s uit.” vertelt Hermien. “De bezetting was soms echt een puzzel. Dan moet je creatief worden. Lange dagen maken, extra diensten draaien en andere werkzaamheden oppakken. Of in plaats van uitgebreid douchen een keer een wasbeurt voor een bewoner. Je roeit met de riemen die je hebt.”

Chantal vult aan: “Sommige ervaringen uit het eerste coronajaar gaven andere inzichten in de aanpak. Bijvoorbeeld bezoek toelaten als iemand covid had. Bewoners en de familie hebben dat nodig. Dat maakt het zo veel dragelijker. Geen bubbel, maar menselijkheid.”
Die bubbels zorgden ook bij collega’s soms voor een eenzaam gevoel. “Er is een periode geweest dat alles dicht was en je privé in je vrije tijd ook niks kon. Dan werk je in een bubbel en zit je thuis in een bubbel. Daar krijg je best een isolement van. Ook omdat je heel voorzichtig deed, omdat je bang was het virus mee te nemen naar je werken of aan familieleden over te dragen.”

Positieve kanten zien
Hoewel uiteraard niemand blij was met de coronaperiode kunnen Hermien en Chantal terugkijkend toch positieve kanten zien. “Bijvoorbeeld het contact met familie van onze bewoners. Dat werd veel hechter. Je bouwt een waardevolle band op”, vertelt Hermien. “Soms hadden we bewoners die covid hadden waarvan de familie niet kon komen uit angst voor de eigen situatie. Dan belden we meerdere malen per dag. Of stuurden filmpjes. Zodat ze werden meegenomen in het ziekteproces.” Chantal knikt instemmend. “Ze zagen meer wat we deden en de waardering nam daardoor ook toe. Iedereen was heel begripvol en dankbaar. We kregen zelfs cadeautjes en bedankjes opgestuurd.”

Ook de samenwerking met collega’s werd hechter. “Je doet het samen en raakt heel goed op elkaar ingespeeld in zo’n drukke, intensieve tijd. Daar profiteer je nu – na corona-  nog steeds van”, beaamt Hermien. “Iedereen stond voor elkaar klaar. Dat was heel mooi om te zien. Niet alleen de collega’s op de afdeling, maar ook bijvoorbeeld de technische dienst, de keuken of onze zorgmanager. Je hoefde maar te bellen en ze waren er voor je. Dat waardeer ik enorm.”

Vertrouwen in de toekomst
De angst om terug te vallen naar de heftigheid van de startperiode van corona speelde in 2021 regelmatig door hun hoofd. “Dat houdt je wel bezig, ja”, bevestigt Chantal. “Iedereen had wel iets meegemaakt of iemand verloren. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Je bent verdrietig en bezorgd. Maar gelukkig is die angst nu gezakt. Je schrikt niet meer als iemand een keertje hoest.”

Wat ze hebben geleerd van Corona? “Ik heb geleerd om ten allen tijde rustig te blijven”, vertelt Hermien. “Niet te druk maken of haasten. Samen zijn we sterker dan we denken. En ik heb geleerd dat we heel blij mogen zijn met wat we hebben. We weten nu dat het ook heel anders kan zijn.”