De coronaperiode veranderde de werkzaamheden van het Expertiseteam compleet. Al toen in februari duidelijk werd dat het coronavirus zich snel verspreidde en ons land ook zou kunnen treffen werd op verzoek van de bestuurder gestart met de eerste preventieve maatregelen.

Eline van Mil, manager expertiseteam: “Toen het virus eind februari ons land bereikte, heeft de arts van de Hygiëne Infectie Preventie commissie (HIP), de opdracht gekregen om een plan van aanpak te maken voor het geval we in huis te maken zouden krijgen met een coronabesmetting. Medewerkers werden toen al nadrukkelijk gevraagd extra aandacht te besteden aan hygiëne en te letten op de symptomen van corona. Op verzoek van de voorzitter HIP zijn de 1e specialist ouderengeneeskunde (SO) en ikzelf aan de slag gegaan om na te gaan of de bestaande aangevuld moesten worden, en welke acties we moesten ondernemen.

Begin maart werden de eerste maatregelen al doorgevoerd, zoals het plaatsen van extra dispensers met desinfectiemiddel en het communiceren van richtlijnen voor medewerkers en bezoekers. Dit was het begin van een lange reeks aan wijzigende richtlijnen, die steeds weer bijgesteld werden op basis van de richtlijnen vanuit het RIVM.

Coronapreventieteam

Op 6 maart werd het coronapreventieteam in het leven geroepen, bestaande uit 1e SO, de zorgmanager van de HIP en ikzelf. Het coronapreventieteam adviseert het management team tot op de dag van vandaag (juni 2021) gevraagd en ongevraagd over maatregelen. We namen preventieve maatregelen om te voorkomen dat binnen de locaties van het Parkhuis een tekort aan persoonlijke beschermingsmiddelen, denk aan handschoenen, mondkapjes en ontsmettingsmiddel, zou ontstaan. In samenwerking met de afdeling logistiek werden de persoonlijke beschermingsmiddelen verzameld en centraal opgeslagen, en kwam er een digitaal overzicht van wat op voorraad was en wat er in- en uit ging.

Gaandeweg kwamen er steeds meer maatregelen en legden we steeds meer vast, ook in samenwerking met Jolande Nelson, onze externe adviseur op het gebied van Hygiëne en Infectiepreventie, en onze beleidsmedewerkers:

• wat te doen bij een besmetting van bewoner of medewerker,
• het beperken van bewegingen om kruisbestuiving te voorkomen,
• het beperken van de grootte van activiteiten,
• de inzet van behandelaren op één afdeling,
• het stilleggen van huisbezoek door de behandelaren van Parkhuis Thuis.

Maatregelen die steeds verder uitgebreid zouden worden.

Bij verdenking op corona werden bewoners in isolatie geplaatst en er werd heel laagdrempelig getest, het begin van de eerste versie van het testbeleid. Alles wat we deden was gericht op preventie, maar ondertussen bereidden we op nieuwbouwlocatie Dubbelsteyn ook een cohortafdeling voor, voor het geval het tóch tot een uitbraak zou komen.

Uitbraak

Op 30 april vond de eerste besmetting plaats. Toen de uitbraak steeds groter werd en onbeheersbaar leek te worden, is een plan van aanpak gemaakt met onze externe adviseur Hygiëne en Infectiepreventie, een microbioloog uit het ziekenhuis, de GGD en de GHOR. Dit heeft uiteindelijk geleid tot de grote verhuizing op 12 mei om besmette en niet besmette bewoners te scheiden.

Trots

De impact op mijn team was groot. Maar ik ben trots op wat zij hebben laten zien. Tijdens de uitbraak werden medewerkers van het expertiseteam ingezet als runners, voedingsassistenten, op de cohortafdeling als ondersteuning van de zorg en in het belteam. Zij sprongen bij waar ze het hardst nodig waren.

De artsen draaiden continu spoeddiensten. Het aantal overlijdens tijdens de eerste uitbraak heeft ook op hen een grote wissel getrokken. Ze waren continue alert op besmettingen bij bewoners, wat extra moeilijk was, omdat ook asymptomatische besmettingen bleken voor te komen. En door de verhuizingen werkten zij soms met bewoners die ze minder goed kenden. Een specialist ouderengeneeskunde nam zitting in het crisisteam.

De verpleegkundig specialisten sprongen bij op de afdelingen en speelden een rol in de triage. Zij onderhielden contacten met naasten en ondersteunden de zorgteams waar nodig.

Naast de wekelijkse testrondes van zo’n 190 bewoners, verwerkte het medisch secretariaat ook de tussentijdse testen die afgenomen werden wanneer een bewoner klachten had. Dit hielden ze bij in een coronamonitor, voor het crisisteam.

De psychologen organiseerden een inloopspreekuur voor medewerkers en gingen ook naar de afdelingen toe. Op deze manier hielpen zij collega’s om de heftige ervaringen uit die periode te verwerken.

Onze zingevingsconsulente stond klaar voor naasten. Zoals bij de gespreksgroepen die zij na de eerste golf organiseerde voor nabestaanden.

De schouders eronder

Ikzelf kwam in ieder geval tot de zomer vorig jaar niet toe aan mijn reguliere werkzaamheden. Na de wekelijkse testrondes volgde een spoedoverleg met het MT om te kijken of er weer verhuizingen plaats moesten vinden. Dit coördineerde ik samen met Miranda Mol, de manager van het extramuraal team. Bij de verhuizingen kregen we hulp van collega’s van verschillende teams en van het Rode Kruis.

Het was keihard werken, zeker tijdens de eerste uitbraak. De tweede golf waren we beter voorbereid. Ook heb ik andere facetten van de organisatie leren kennen. En het gevoel van saamhorigheid heb ik als positief ervaren: ondanks dat we niet wisten waar we mee te maken hadden, hebben we allemaal onze schouders eronder gezet en zijn ervoor gegaan!